Na Śnieżce śniegu w chuj,
Dwóch Polaków wyszło na szlak.
Jeden młody, drugi stary,
Obaj chcieli zdobyć szczyt,
Choć wiatr hulał i mróz szczypał.

Ledwo ruszyli zza schroniska,
Już stopa pośliznęła się.
W dół runęli jak dwa kamienie,
Przez żleb śmierci pędzili w mroku.

Dziewięćset metrów w dół,
Krzyki, łzy i modlitwy.
Na nic się zdały,
Bo śmierć ich dopadła.

Ratownicy z Polski i Czech,
Z linami i czekanami,
Z dna kotła ich wyciągnęli,
Do Karpacza zabrali.

Smutna to historia,
I morał z niej płynie taki:
Na Śnieżkę zimą nie wychodź,
Bo tam śmierć na ciebie czyha.

Lepiej w domu siedzieć,
Gorącą herbatę pić,
I o Polakach na Śnieżce
Piosenkę smutną śpiewać.

Automatický překlad:

Na Sněhurce je hodně sněhu,
Dva Poláci vyšli na stezku.
Jeden mladý, jeden starý,
Oba chtěli dosáhnout vrcholu,
I když vítr skučel a mráz štípal.

Sotva opustili úkryt,
Už mi uklouzla noha.
Padli jako dva kameny,
Proháněli se roklí smrti ve tmě.

Devět set metrů dolů
Křik, slzy a modlitby.
Nebyly k ničemu,
Protože je zastihla smrt.

Záchranáři z Polska a České republiky,
S lany a cepíny,
Vytáhli je ze dna kotle,
Odvezli ho do Karpacze.

Je to smutný příběh
A morálka je taková:
Nechoďte v zimě do Sněžky,
Protože tam na vás čeká smrt.

Je lepší zůstat doma,
pít horký čaj,
A o Polácích na Sněžce
Zpívejte smutnou píseň.

A KURWA, žádný limit na délku příspěvku? 😀